WŁADYSŁAW ŚLIWIŃSKI
Prof. dr hab. Władysław Śliwiński – polonista, językoznawca na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, habilitował się w roku 1991, a tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych uzyskał w roku 2001. W roku 1993 był stypendystą Uniwersytetu Wileńskiego (Litwa) i Université II de Lyon (Francja), zaś w latach 1994-1999 lektorem i wykładowcą języka polskiego na Université de Caen (Francja). Interesuje się głównie składnią, semantyką, słownictwem i frazeologią współczesnej polszczyzny w odmianie pisanej i mówionej, językiem artystycznym i stylem ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi poetyckich oraz dialektologią socjolingwistyką i glottodydaktyką języka polskiego. Opublikował 9 książek, w tym 6 samodzielnie, ponad 70 artykułów naukowych oraz 30 popularnonaukowych. Jego ważniejsze publikacje to: Szyk wyrazów w zdaniu pojedynczym dzisiejszej polszczyzny pisanej. Opis prawidłowości (1984); Szyk wyrazów w zdaniu pojedynczym dzisiejszej polszczyzny pisanej. Język polski czy polski język? Ćwiczenia praktyczne dla obcokrajowców (1984); To właśnie Polska. Podręcznik języka polskiego dla humanistów. Kurs dla zaawansowanych. (1986, wyd. II: 1991); Łączliwość składniowo-semantyczna przymiotników z rzeczownikami we współczesnym języku polskim (1990); Słownik semantyczno-syntaktyczny przymiotników polskich (1993); Poetyckie konstrukcje nominalne w dziejach polskiego wiersza. Kategorie i subkategorie połączeniowe (2000). Wspólnie z innymi badaczami ogłosił drukiem: Słownik wymowy polskiej, pod red. Mieczysława Karasia i Marii Madejowej (1977); Właściwości składniowo-stylistyczne języka telewizji polskiej (na materiale list frekwencyjnych), pod red. Zofii Kurzowej (1989, oprac. z Wacławem Cockiewiczem); Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej) (1994, współred. z Z. Kurzową).