ALICJA NAGÓRKO
Prof. dr hab. Alicja Nagórko studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat uzyskała w roku 1977 na podstawie pracy Motywacja słowotwórcza rzeczowników we współczesnym języku polskim (analiza ilościowo-jakościowa). Habilitowała się w roku 1986 na podstawie rozprawy pt. Zagadnienia derywacji przymiotników. W latach 1988 – 1990 pracowała na Uniwersytecie Wileńskim (gościnna profesura). W roku 1991 została powołana na stanowisko profesora w Uniwersytecie Warszawskim, lata 1994 – 1995 to gościnna profesura na Uniwersytecie Humboldtów (HU), w roku 1996 powołano ją na katedrę językoznawstwa zachodniosłowiańskiego w Instytucie Slawistyki HU. W latach 2006 – 2008 pełniła funkcję dyrektora Instytutu.
Zainteresowania naukowe: słowotwórstwo polskie i słowiańskie, kontrastywna semantyka i pragmatyka, etnolingwistyka, teolingwistyka, metaleksykografia, języki w kontakcie oraz polityka językowa.
Tytuły ważniejszych książek: Zarys gramatyki polskiej, wyd. I PWN Warszawa, 1996; Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem) (jako wyd. III. 1998, rozszerzone wyd. VII. 2003, liczne dodruki do 2009); Dystynktywny słownik synonimów (2004, z M. Łazińskim i H. Burkhardt); Lexikologie des Polnischen (2007); Podręczna gramatyka języka polskiego(2010). Redaktor i współautor tomów: Aleksander Brückner – zum 60. Todestag (2001); Berührungslinien. Polnische Literatur und Sprache aus der Perspektive des deutsch-polnischen kulturellen Austauschs (2006, z M. Marszałek); Sprachliche Kategorien und die slawische Wortbildung, Hildesheim..., (2007, z H. Burkhardt); Sprache und Gesellschaft (2008, z S. Heyl, E. Graf); Die Europäizität der Slawia oder die Slawizität Europas. Ein Beitrag der kultur- und sprachrelativistischer Linguistik(2009, z Chr. Vossem); Sprachliche Säkularisierung (Westslawisch – Deutsch) (2011).